زبانحال سیدالشهدا علیه‌السلام در شهادت حضرت عباس علیه‌السلام
تو سـوخـتی دل مـادر کباب باقی ماند چرا که جـسم تو در آفـتاب بـاقی ماند لبم به آب خنک بعد تو نخواهد خورد برای چـشـم ترم اشک ناب بـاقی ماند تو رفته‌ای و به جز آه در بساطم نیست برای من فقط این مشک آب باقی ماند قسم به سورۀ کوثر که شرم، آبت کرد فقط برای تو شرم از رباب باقی ماند میان هـمـهـمـۀ «أینَ عَـمـی العَـباس» به دست نیزه، هزاران جواب باقی ماند تو رفـتی و هـمـۀ گـوشـواره‌ها رفـتند برای اهل حـرم اضطـراب بـاقی ماند به روی نیزه سرت پیش محمل زینب هزار شکر که پا در رکاب باقی ماند هـزار روضۀ مکـشـوفه خـوانده‌ام اما هزار روضۀ بـین حجـاب بـاقی مـانـد سرت شکست، ولی تا تنور برده نشد تـنـور گـفـته شد اما شـراب باقی مـاند |